Śliwa Stanley donica 5-7L 150 cm wysokości

Śliwa Stanley to odmiana pochodząca z USA, stworzona w 1913 roku w Nowojorskiej Stacji Doświadczalnej w Genevie, z wykorzystaniem odmian Węgierka z Agen i Wielkiego Księcia (Grand Duke). Została zarekomendowana do uprawy w 1926 roku, a kilka lat później zaczęto ją uprawiać w Polsce. Do dziś jest jedną z najpopularniejszych i cenionych odmian, zarówno w sadach towarowych, jak i w ogrodach przydomowych oraz na działkach.

Drzewo

Stanley charakteryzuje się początkowym silnym wzrostem, który z czasem słabnie. Korona drzewa ma kształt wydłużony, kulisto-stożkowaty, z licznymi krótkopędami, a także jest raczej luźna i asymetryczna, z gałęziami lekko zwisającymi. Kwiaty pojawiają się średnio w kwietniu, mają białe, jajowate płatki. Odmiana wchodzi w okres owocowania stosunkowo wcześnie i co roku owocuje obficie.

Owoce

Owoce śliwy Stanley są duże, osiągają wagę od 40 do 50 g i mają jajowaty kształt, zwężający się przy szypułce. Ich skórka jest ciemnogranatowa z intensywnym niebiesko-fioletowym nalotem. Po osiągnięciu dojrzałości skórka łatwo oddziela się od miąższu. Miąższ jest żółty lub lekko zielonkawo-żółty, soczysty, aromatyczny i słodki. Pestka jest wydłużona i ostro zakończona od strony szypułki. Odmiana ta jest idealna do spożycia na surowo, a także do ciast i deserów, a owoce doskonale nadają się na przetwory, w tym kompoty, marmolady i susze.

Zbiór i przechowywanie

Zbiory owoców odbywają się w pierwszej połowie września, a czasem do końca miesiąca, w zależności od warunków pogodowych. Owoce nie opadają przed zbiorem, co umożliwia ich dłuższe pozostawienie na drzewie, co podnosi walory smakowe. Owoce dojrzewają w tym samym czasie, co sprawia, że można je zbierać mechanicznie za pomocą otrząsarek.

Odporność

Śliwa Stanley jest średnio odporna na mróz. Kwiaty są bardziej odporne na wiosenne przymrozki w porównaniu do innych odmian. Jeśli chodzi o choroby, w tym szarkę, oraz szkodniki, drzewo ma średnią podatność.

Zapylacze

Odmiana Stanley jest samopylna, jednak obecność innych kwitnących odmian w pobliżu zwiększa plony. Działa jako dobry zapylacz dla innych typów śliw.

Sadzenie

Stanley najlepiej rośnie w rejonach o łagodnym klimacie. Preferuje gleby żyzne, o średniej wilgotności, dobrze przepuszczalne i bogate w próchnicę. Może także rosnąć na gorszych glebach, jeśli jest szczepiona na ałyczy. Lubi ciepłe i słoneczne, a także lekko zacienione miejsca. Gleba powinna mieć lekko kwaśny lub zasadowy odczyn. Przed sadzeniem warto przygotować glebę przez jej przekopanie i usunięcie chwastów; w razie potrzeby można wymienić nieodpowiednią ziemię. Drzewka można sadzić od wczesnej wiosny do późnej jesieni, a te z gołymi korzeniami najlepiej posadzić na początku wiosny lub jesienią, aby uniknąć okresu wegetacyjnego. Drzewka w doniczkach można sadzić latem. Po zasadzeniu wymaga się obfitego podlania. Warto stworzyć wokół pnia małą misę, co ułatwia podlewanie i zapobiega rozlewaniu się wody na boki. Drzewka sadzone jesienią zazwyczaj wymagają mniej podlewania niż te posadzone latem.

Wysokość sadzonki 150 cm.

Donica 5-7L.